Zovem se Branko Jokić, rođen na brdovitom Balkanu – buretu baruta u svim segmentima život. Po zanimanju sam profesor književnosti – Jugoslovenske i Srpske knjizevnosti.
Zbog moje bolesti – mišićne distrofije od koje bolujem od svoje 19 godine više nisam u radnom odnosu. Sada sam prevremeni invalidski penzioner.
Koristim elektromotorna invalidska kolica za kretanje. Živim u privatnoj kući sa suprugom i ćerkicom. Osoba sam sa invaliditetom i osnivač Udruženja osoba sa invaliditetom “Feniks”.
Udruženje “Feniks” je osnovano 2010. godine kao dobrovoljno, nevladino i neprofitno udruženje, osnovano na neodređeno vreme radi ostvarivanja ciljeva u oblasti promovisanja i pomoći osobama sa invaliditetom Srbije svih kategorija.
Naše udruženje okuplja osobe sa invaliditetom iz svih gradova Srbije bez obzira na oblik,stepen i vrstu invaliditeta. Udruženje pribavlja sredstva od dobrovoljnih priloga, donacija, zaveštanja, poklona, finansijskih subvencija pomoći drugih srodnih humanitarnih organizacija, kao i od učestvovanja na javnim konkursima koje organizuje grad ili Republika na svim nivoima uprave.Udruženje broji 100 članova pribavlja sredstva organizovanjem seminara,predavanja,koncerata,dramskih i drugih umetničkih performansi i na drugi zakonom dozvoljen način.
Od 2011 smo punopravni članovi Svetske Unije osoba sa invaliditetom World Disability Union WDU čije je sedište u Istanbulu.
Biti osoba sa invaliditetom u Srbiji i voditi udruženje osoba sa invaliditetom je isto kao da živite na Marsu.
Ja i većina članova našeg udruženja se oseca kao da smo vanzemaljci u sopstvenoj državi Srbiji.
Boriti se za prava i bolji položaj osoba sa invaliditetom je u većini zemalja istočne Evrope kao da svi živimo u Remek-delu španske i svetske književnosti s početka XVII veka i jedno od najboljih ikada objavljenih dela fikcije.
Don Kihot od Manče,koga prati štitonoša, legendarni Sančo Pansa koji mu pomaže u napadu na vetrenjače.
Aprilski dani Beograda su prilika da se čuje i glas osoba sa invaliditetom.
Apelujemo na sve Beograđane, političare i čelnike gradske uprave da nam pomognu jer oni to zaista mogu i to mnogo i značajno.
Srbija bi mogla biti uzor svim zemljama sveta ako bi se konkretno pomoglo osobama sa invaliditetom.
Bez problema bi sva udruženja osoba sa invaliditetom u Srbiji mogla da dobiju gratis adekvatne prostorije za rad, železnički i drumski saobraćaj bi bez problema u celoj zemlji mogao da bude prilagođen i dostupan svim osobama sa invaliditetom.
Banje planinski i primorski objekti za rehabilitaciju bi mogli jednom godišnje svakoj osobi sa invaliditetom u Srbiji da omoguće besplatan smeštaj, hranu i rehabilitacioni tretman u trajanju od deset dana. Dodeliti gratis stanove svim osobama sa invaliditetom 70 i 100% invalidnosti.
Omogućiti svim osobama sa invaliditetom povoljne kredite za pokretanje sopstvenog biznisa i kupovinu specijalizovanih privatnih automobila za lični prevoz osoba sa invaliditetom,…itd.
Da ima volje država Srbija bi mogla da zamoli sve zaposlene građane da izdvoji po 1 evro mesečno u poseban fond za pomoć, lečenje i rehabilitaciju svih bolesnih ljudi i osoba sa invaliditetom.
Mesečno bi bilo sakupljeno minimum 2 miliona evra a za godinu dana 24 miliona evra. Ako bi to država Srbija uradila bili bi smo zemlja sa najvećim brojem skenera, magnetnih rezonanci, ultrazvučnih aparata i ostalih najsavremenijih aparata za lečenje i dijagnostiku.
Naredne godine bi od prikupljenog novca mogle da budu renovirane sve bolnice i ustanove sa rehabilitaciju.
Sledeće godine bi se renovirali svi vrtići od prikupljenog novca bi sva deca mogla da se leče u inostranstvu i da obave svaku vrstu transplatacije organa.
Da ima volje i želje od strane čelnika koji vode Srbiju Srbija bi za maksimum tri godine drastično promenila kompletnu sliku Srbije. Povećalo bi se značajno zdravlje i natalitet Srpskih žitelja.
Srbija bi bila primer svim državama sveta kao najhumanija država na svetu.
Zato apelujem na Vladu Srbije i predsednika Srbije gospodina Aleksandra Vučića da posluša moj savet da uradi sve navedeno i postane najhumaniji,najvoljeniji političar u Srbiji i celom svetu.
DA SE NE ZABORAVI!!!
Sledi spisak svetski poznatih osoba sa invaliditetom:
- Vuk Stefanović Karadzić – Srpski filolog, reformator srpskog jezika, sakupljač narodnih pesama i pisac prvog rečnika srpskog jezika. Najznačajnija ličnost srpske književnosti prve polovine XIX veka. Teška reumatska bolest;
- Filip Višnjić – Srpski guslar i tvorac srpskih narodnih pesama – Slepa osoba;
- Dragoljub Vukotić – Srpski sociolog – Osoba ostećenog sluha bivši predsednik. Saveza gluvih i nagluvih. Jugoslavije i Svetske federacije gluvih “KORIFEJ SVETA TIŠINE”;
- Stiven Hoking – Engleski teoretičar i fizičar – Progresivna neuromotorička bolest;
- Helen Keler – Američka knjizevnica i pedagog Encefalitis – upala mozga – Slepa i gluva osoba;
- Rej Čarls – Američki muzičar – Slepa osoba;
- Alisija Alonso – Kubanska prima balerina – Slabovida osoba;
- Stivi Vonder – Američki poznat muzičar – Slepa osoba;
- Anri Tuluz Lotrek – Francuski slikar – genetsko oboljenje Patuljast rast;
- Frenklin Ruzvelt – Američki političar i trideset drugi predsednik SAD – Paraliza;
- Frida Kalo – Meksička slikarka – Poliomijelitis – Dečija paraliza;
- Ludvig van Betoven – Nemački pijanista i kompozitor – Gluva osoba.
Branko Jokić
